Verwarring en beginnen

Donderdag 31 juli Santiago de Compostela

Uit automatisme wordt ik vroeg wakker, maar ik heb de luxe en de verwarring. Vandaag hoeft er niet gelopen te worden, geen pijlen volgen, wat te doen?
Het is in ieder geval nog vroeg, de zon is nog niet op dus ik sta op en gebruik het mooie ochtendlicht (blue hour) om foto's te gaan maken in de stad en bij de kathedraal. Op het plein ben ik de enige afgezien van een pelgrim die onder de bogen van het stadhuis ligt te slapen (er wordt dagelijks schoongemaakt met water en even later heeft de politie hem vriendelijk verzocht plaats te maken, met met wallen onder de ogen en de slaapzak onder de arm loopt hij verder). Ik maak nog een rondje door het centrum en ben even later de eerste bezoeker van de kathedraal, dat geeft mij de kans om daar weer mooie foto's te maken.
Als het drukker wordt steek ik de straat over en ben in mij hotel, lekker ontbijten en daarna kan ik weer naar de kathedraal om de hand op de schouder van Santiago te leggen, dit kan pas vanaf 9.00 uur.
Het is rustig in de kathedraal en er zijn maar twee mensen voor mij, Thérèse (van her Deense drietal) loopt voor mij uit en even later ben ik vrij van zonden (na het lopen van de Camino en de handoplegging!). Om dit te vieren ga ik met Thérèse een café con letsche drinken, we zitten nog niet of 2 Ieren die ik ook vaak heb gesproken komen erbij zitten, ze zijn net gearriveerd in Santiago. Thérèse was gisteren ook bij de franciscaner dienst en we spreken af daar vandaag weer naar toe te gaan, de impact van deze bescheiden monnik was echt enorm. Thérèse gaat vandaag de rooftop excursie doen en ik wil kijken of ik nog een souvenir voor thuis mee kan nemen (hier kan ik uiteraard niet verder over uitweiden, maar voor mijzelf ben ik geslaagd). We lopen nog een keer over het plein bij de kathedraal en we zien Evelien die net aan komt lopen, de sfeer onder pelgrims is hier onbeschrijfelijk mooi. We gaan gewoon nog even bij het stadhuis zitten, niets doen en kijken. Na een uurtje gaan we nog even kijken bij de Parador (luxe hotel in een voormalig hospitaal voor pelgrims) op het plein. Grandioos mooi, alleen jammer dat het hier €175 per nacht kost. Het is nu bijna half twaalf dus we schuiven nog een keer aan de pelgrimsdienst in de kathedraal. We zitten in de zijbeuk van de kathedraal en hebben zo een goed zicht op het wierookvat dat dan over ons heen gaat. Tot mij verbazing zie ik Frans in de kathedraal zitten. Er is een hele processie en zelf een mijter loopt tussen alle priesters. De dienst is weer volledig in het Spaans, terwijl het gros van de aanwezigen dit niet/amper/onvoldoende spreekt. Met spanning wachten we af tot wierookvat in beweging gaat maar helaas vandaag niets, dit tot grote teleurstelling van velen
Ieder gaan zijns/haars weegs en ik kom bij de universiteit. Daar is een tentoonstelling over de Camino die Franciscus van Assisië 800 jaar geleden heeft ondernomen. Vandaar dat de Franciscaner kerk een speciale Compostela uitgeeft. De stok waarmee hij gelopen heeft is 1 van zaken die getoond worden. Het universiteitsgebouw is zo'n schitterende rondgang met binnenplaats.
Ik loop verder door de stad en even verderop wordt ik een terrasje op geroepen. De groep met Sean en Amanda is net binnen en Iers als ze zijn moet dit gevierd worden. Met een big hug wordt iedereen gefeliciteerd en ik neem een ook maar een biertje. Alan zit er ook bij. Even later komen Idde, Fredrick en Thérèse ook aanschuiven.
Omdat ik nog niet geslaagd ben voor mijn souvenirs loop ik nog even bij de Huiskamer der Lage Landen naar binnen, de vrijwilligers daar weten immers de weg in Santiago. Ik wordt daar weer onthaald door Ruud en Marion. Kennelijk val ik wel op met mijn camera en met veel belangstelling bekijken ze mijn website (www.greatphotos.eu). Als ik zit komt Gerben ook binnen, hij heeft de hele route op de fiets gedaan. Voor de souvenirs hebben ze een goede tip die ik volg.
Ik wil de rondleiding door mijn hotel nog doen en ik wil me nog opfrissen voor de avond, de rondleiding start om 17.00 en de dienst om 19.00. Daartussen zal wel tijd zijn.
Net op tijd weer ik mij aan te melden voor de rondleiding. Mijn hotel is het Hospedario San Martin Pinario, dit is het op 1 na grootste klooster van Spanje dus ik heb mij vergist in de tijd. De rondleiding is erg goed en er is maar 1 ander bij. We krijgen echt een kijkje achter de schermen die een gewone sterveling niet krijgt.
Omdat ik aangeef dat ik om 19.00 in de franciscaner kerk wil zijn, wordt de rondleiding iets korter en kan ik net op tijd (maar niet opgefrist) aanschuiven. Als ik naar binnen loop zit Frans naast mij en we praten kort bij over onze ervaringen. Al gauw is de kapel vol, waaronder vele bekenden.
De dienst is zo mogelijk nog meer intens dan een dag geleden en de boodschap die deze monnik brengt is simpel en krachtig. De Camino eindigt niet hier, maar deze begint hier pas, doe goed! Mijn motto van de dag is dan ook verwarring en beginnen.
Na afloop gaan we met een aantal eten in mijn hotel. Het restaurant is een lange ruimte met een boogvormig plafond, als je de tafels in lange rechte lijnen neer zou zetten zie je zo de monniken zitten. Het eten is met 3 gangen is lekker, met een goede huiswijn, water en koffie na. En dat voor €10.
Deze avond is de laatste avond van de heilige week die op de 25ste is gestart. Dat betekent optredens, vuurwerk en nog meer optredens. We gaan naar een eerste optreden op het kleine plein, het is 23.00 en Thérèse en de andere haken vermoeid af. Ik loop,naar het park aan de andere kant van het centrum voor het vuurwerk, onderweg haal ik nog een frozenyoghurt en kom ik Ruud en Marion nog tegen, ze twijfelen nog wat ze gaan doen, maar wat een kanjers van vrijwilligers zijn dit.
Ik ga door naar het vuurwerk en vlak voor aanvang heb ik een prima plaats. Dit vuurwerk dat wordt begeleidt door muziek van Prince tot de Carmina Burana is spectaculair mooi, laat die Spanjaarden maar een feestje bouwen!
Na een kwartier is dit spectaculaire vuurwerk voorbij en ik loop de stad door die ik in mijn hart heb gesloten. Op grote plein is er een volgend optreden van een band, dit swingt de pan uit. Ik blijf een half uur genieten van de band en besluit dat het maar het beste is om naar bed te gaan.