Leef van het land

Donderdag 9 juli

Van Pamplona naar puente de la Reina.
Mijn kamergenoten, 2 Spanjaarden komen om 01.30 binnen. Ze doen stil en ik word er wakker van. Snel check ik even het nieuws en lees dat NL verloren heeft. Jammer, maar ik ga snel weer slapen.
De wekker om 6.15 gezet, lekker uitslapen. We lopen om 7.00 en hopen nog iets van de stierenrennen te zien. De Spanjaarden staan al iets eerder om en ze gaan vol enthousiasme in het wit met rode shawl en rode sherp naar de stad.
Ontbijten kan niet in de Albergue in verband met de feesten, dus we lopen vast op de weg en stoppen bij een bakker voor de café con latte en een bombe. We lopen door richting centrum komen bij de citadel en de stadspoort. Met luide knallen om precies 08.00 gaat het van start. Wij zijn er iets vanaf dus we zien geen stieren. Wel vieze straten die kleverig zijn van bier ed. Zodra we bij de route komen is het hectisch, de Basken (Baskenland) gaan uit hun (dronken) bol. De straten zijn vol mensen en ook vanaf de balkons kijkt men naar de route. De hele stad is wit / rood gekleed. Als we verder langs de route lopen zien we vele ambulances gevuld met gewonden, bloed op de straat, verbandmiddelen rood van het bloed en iedereen is opgewonden. Een gewonde die in een ambulance wordt gedragen wordt toegejuicht. Een ander ligt te schudden en te kreupelen op een brancard. Ja, het is feest in Pamplona.

Inmiddels worden we vergezeld door Frans en Patrick, die ik gisteren in het restaurant tegen kwam. We lopen de stad uit en halen een stempel bij de universiteit. De grote hindernis van de dag, de Alto del Perdon, is al van ver zichtbaar. We lopen door het volgende plaatsje, halen wat fruit en vullen de bidons bij uit de stadspomp. Doorlopen maar weer en we zetten de klim in, ruim 5 km gaat het continue omhoog. Na zo'n 3 km stoppen we weer nemen een koffie met een soort tapas als lunch, voor €2,70. Ingrid neemt coca cola en mag €2,00 neertellen voor 200cc.
Motto wordt duidelijk, leef van het land.

We klimmen verder en al snel worden de beelden op de Alto zichtbaar, gelukkig ligt de top van de klim niet op het hoogste punt van de berg . Boven staat een autootje dat gekoelde frisdrank verkoopt, ik neem een aquarius en even later veel foto's. Inmiddels heeft Andrej uit Litouwen zich bij ons gevoegd. Frans is op zijn 4e camino en waarschuwt on voor de afdaling, allemaal los liggende rotsen en stijl. Ik besluit om mijn camera in mijn rugzak te doen en neem mijn wandelstokken weer ter hand. Frans heeft niet overdreven, dit is echt weer zo'n rotafdaling. Maar gelukkig is het weer goed, stapelwolken, zonnetje, veel wind en 20C.
Frans en Patrick (67 en 63 jaar) dalen veel sneller en al gauw verdwijnen ze uit het zicht. Met z'n drieën gaan we verder. Nog een kilometer of 7 voor deze dag. We komen door mooie dorpjes en we zijn voor het eerst wijngaarden en allerlei groentes en notenbomen.

Na lange 7 km komen we in Puenta de la Reina. We kiezen voor de refugio van de kerk en betalen €5 pp voor de nacht. Douchen, wassen en even door het dorpje.
Teruggekomen liggen we in de slaapzaal en worden we aangesproken door monniken uit Venezuela, of we interesse hebben in een voetmassage. Dat laten we ons geen tweede keer zeggen en we gaan naar de tuin en ondergaan de gratis massage, heeeeerlijk.

Dadelijk gaan we met een groot aantal naar de kerk voor de dagelijkse pelgrimsmis.